شهادت امام جواد(ع)
شهادت امام جواد(ع)
مأمون در سال 218 هجرى درگذشت و پس از او برادرش "معتصم" جاى او را گرفت.
او در سال 220 هجرى امام را از مدينه به بغداد آورد تا از نزديك مراقب او
باشد و چنانكه قبلاً ذكر شد، در مجلسى كه براى تعيين محل قطع دست دزد تشكيل
داده بود، امام را نيز شركت داد و قاضى بغداد (ابن ابى دُؤاد) و ديگران شرمنده شدند و چند روز بعد از آن "ابن ابى دؤاد" از حسد و كينه توزى نزد
معتصم رفت و گفت: از باب خير خواهى، به شما تذكر مىدهم كه جريان چند روز
قبل به صلاح حكومت شما نبود، زيرا در حضور همه ی دانشمندان و مقامات عالى
مملكتى، فتواى ابو جعفر (امام جواد)، يعنى فتواى كسى را كه نيمى از
مسلمانان او را خليفه و شما را غاصب حق او مىدانند، بر فتواى ديگران ترجيح
دادى و اين خبر ميان مردم منتشر و خود دليل قاطعى بر حقانيت او نزد
شيعيانش شد.
معتصم كه مايه ابراز هر نوع دشمنى با امام را در نهاد خود داشت، از سخنان
"ابن ابى دؤاد" بيشتر تحريك شد و در صدد قتل امام برآمد و سرانجام منظور
پليد خود را عملى ساخت و امام را توسط منشى يكى از وزرايش مسموم و شهيد
نمود (75). امام هنگام شهادت بيش از بيست و پنج سال و چند ماه نداشت (76).